Άρχισε η συλλογή του άνθους “βουζλιάς” (: κουφοξυλιάς) στον Γέρμα. Τέλη Μαΐου 2015.

Άνθη βουζλιάς που μάζεψε στον Γέρμα
σήμερα 29-5-2015 ο Γιώργος Τ. Αλεξίου.

Στην περιοχή του Γέρμα Καστοριάς υπάρχουν πάμπολλα δενδρύλλια “βουζλιάς” (: κουφοξυλιάς), τα οποία ανθίζουν περί τα τέλη Μαΐου – αρχές Ιουνίου. Όταν συμβαίνει αυτό, οι κάτοικοι του Γέρμα μεταβαίνουν στα εν λόγω δενδρύλλια και μαζεύουν με προσοχή απ’ τα κλαδιά τους το λεγόμενο “βουζλιάνθ’”, δηλαδή τα λευκοκίτρινα και μυρωδάτα άνθη τους. Τα άνθη αυτά τα δένουν με σχοινί απ΄τα κοτσάνια τους και τα κρεμούν σε σκιερό μέρος για ν’ αποξηρανθούν. Μετά από μερικές ημέρες και αφού γίνει η αποξήρανσή τους, τα βάζουν μέσα σε υφασμάτινα σακουλάκια, τα αποθηκεύουν σε ερμάρι της κουζίνας τους και κατά την μακρά περίοδο του χειμώνα τα χρησιμοποιούν ως άριστο ιαματικό αφέψημα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Για τις “βουζλιές” του Γέρμα βλέπε περισσότερα στη Δ/νση:

http://kepegerma.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html

Ανθοφόρα κλαδιά βουζλιάς.

Ανθισμένες βουζλιές σε "φασουλοχώραφο".
Στο βάθος το ξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου.

Συλλεγέντα άνθη βουζλιάς απλωμένα σε παγκάκι.

Άνθη βουζλιάς κρεμασμένα για αποξήρανσή τους.

Η ειδυλλιακή πηγή στην τοποθεσία “Ράχη Κορησού”

Η παρουσιαζόμενη πηγή.

    Επάνω στον ορεινό αυχένα που συνδέει τα βουνά “Αμάραντο” και “Σαρακίνα”, στην τοποθεσία που οι Γερμανιώτες ονομάζουν “Ράχη Κορησού” και οι Κορησιώτες αποκαλούν “Κρέστα”, δίπλα ακριβώς στον εκεί υπάρχοντα ασφαλτοστρωμένο δρόμο, βρίσκεται μία γραφική πηγή με δροσερό και γάργαρο νερό. Η πηγή αυτή αναβλύζει κάτω από λυγερόκορμα δένδρα σκλήθρου και πλαισιώνεται από ωραιότατα αγριολούλουδα.

Την παλιά εποχή και μέχρι το έτος 1965 περίπου, οι κάτοικοι του Γέρμα που μετέβαιναν με τα υποζύγιά τους μέσω Κορησού στην Καστοριά, καθώς και οι ξυλοκόποι του χωριού που πήγαιναν με τα μουλάρια τους να πουλήσουν ξύλα στην Κορησό και το Μαυροχώρι και κατόπιν επέστρεφαν απ’ εκεί κατάκοποι στο χωριό τους μεταφέροντας ζωοτροφές, σταματούσαν απαραιτήτως στην παρουσιαζόμενη πηγή και ξεδιψούσαν με το νερό της.

    Στις ημέρες μας, οι  φυσιολάτρες περιπατητές των γύρω χωριών Γέρμα, Κορησού, Τσιριλόβου, καθώς και οι αυτοκινητιστές που γνωρίζουν την εξεταζόμενη πηγή, κάθε φορά που διέρχονται από την περιοχή της, στέκονται για λίγο μπροστά της, πίνουν το εύγευστο νερό της και θαυμάζουν τις φυσικές ομορφιές που υπάρχουν γύρω της  όλες τις

εποχές του έτους.

ΕΠΙΜΕΤΡΟ.

Ποίημα Σαπφούς (630 – 570 π.Χ.). Μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη.

Ατθίδα

Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη,

σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει.

'Ηρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα

δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος.

Από το γάλα πιο λευκή,

Απ’ το νερό πιο δροσερή,

κι από το πέπλο το λεπτό, πιο απαλή.

Από το ρόδο πιο αγνή,

Απ’ το χρυσάφι πιο ακριβή

κι από τη λύρα πιο γλυκιά, πιο μουσική...

Η πηγή κάτω από τα σκλήθρα.

Αγριολούλουδα πέριξ της πηγής.

Ο Γέρμας. Άνω δεξιά διακρίνεται το Άσκιο χιονισμένο.

Η πανέμορφη Κορησός. Δεξιά ανθισμένος θράψος.

Η  αρχαία λυρική ποιήτρια Σαπφώ (630-570 π.Χ.)

Ανθισμένο  δέντρο πλησίον της πηγής.

Ο δρόμος έμπροσθεν της πηγής.

Νεαρά φυτά φτέρης επάνω απ' την πηγή.