στο τοπίο του χειμώνα
και τα πουλιά έψαχναν μάταια
να ξεχώσουν κάτι από τα χιόνια.
…………………………………
Η ασπρίλα θύμιζε θάνατο
απ’ τα τζάκια των ανθρώπων
δεν έβγαινε καπνός
κι ο ουρανός δεν έχει πια γαλάζιες αχτίδες.
…………………………………………....
Νοσταλγία για τη δική μας πατρίδα μάς περιζώνει.
Αγαπημένη πατρίδα
του ονείρου μας.
Αχ! Να σε βρούμε
για να μην πεθάνουμε ποτέ!...