 |
| Αιωνόβιες οξιές στην τοποθεσία Πιργιόν'. |
Το βουνό Μουρίκι (υψ.
1703 μ.) είναι γνωστό σε όλη την Ελλάδα για τα λημέρια επ' αυτού των κλεφτών και αρματολών της παλαιάς εποχής και για τις
φυσικές ομορφιές του. Οι πλαγιές, οι ράχες και οι λαγκαδιές του καλύπτονται από
πυκνά δάση οξιάς, βελανιδιάς και άλλων φυλλοβόλων δέντρων, ενώ οι βαθιές χαράδρες και
οι ρεματιές του διαρρέονται από
αστείρευτα ρυάκια και ποταμάκια.
Μία από τις
ομορφότερες περιοχές του Μουρικιού βρίσκεται στη μεσημβρινή πλευρά του, σε υψόμετρο 1100 μ., και
ονομάζεται απ’ τους κατοίκους του Γέρμα «Πιργιόν’» (= πριόνι). Η τοποθεσία αυτή
απέχει απ’ την πλατεία του Γέρμα μόνο περί τα 4 χιλιόμετρα και ο μεταξύ τους
δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος και άνετος. Εκ του λόγου τούτου, μερικοί φυσιολάτρες
του Γέρμα, ηλικιωμένοι κυρίως, μεταβαίνουν πολύ συχνά στο Πιργιόν, καθ’ όλες
τις εποχές του έτους, και βλέπουν και θαυμάζουν τις πάμπολλες ομορφιές του (σ.σ.
οι νεώτεροι Γερμανιώτες δεν έχουν σχετικά παιδικά βιώματα και γι’ αυτό
προτιμούν να χασομερούν στην πλατεία του χωριού!). Ένας εξ αυτών των
φυσιολατρών μετέβη την Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017 στην αναφερόμενη δασική
τοποθεσία, περπάτησε μέσα στο πυκνό δάσος της με τις αιωνόβιες οξιές, νίφτηκε
με το γάργαρο νερό των ρυακιών της κι έλαβε αρκετές φωτογραφίες που τις
παρουσιάζει εδώ.
Όνειρο στο δάσος
(ποίημα Αντώνη Γκαντζή)
Όταν χάνεσαι στο δάσος θεληματικά,
(φυγάς απ’ τα κοινά της κάθε μέρας),
γυρεύοντας το σπάνιο μανιτάρι του παραμυθιού,
γίνεσαι ίσκιος διάφανος που όλο κυλά
και συνυπάρχεις με τις δροσοσταλίδες...
………………………………………….
Πυκνοί κισσοί το μέτωπό σου στεφανώνουν
και δέντρα γιγαντόσωμα - ουράνιες σκάλες
- σε καλούν.
Τόσο μικρός λοιπόν; τόσο μικρός;
αναρωτιέσαι.
Αίφνης, μια ηλιαχτίδα, περνά τα φύλλα
και πέφτει εκεί μπροστά σου!
……………………………...
Και να το θαύμα! Ιδού το όνειρο το
επιθυμητό!
Σαν προσφορά στα μάτια σου, σ’ απόσταση
ανάσας
φυτρώνει ποικιλόχρωμο το σπάνιο
μανιτάρι!
Να που δεν είσαι μόνος, μα πρέπει να
θυμάσαι,
πως αν το αγγίξεις θα σβηστεί στον κόσμο
του και πάλι!
…………………………………………………………
Βιάστηκες όμως... Το ελησμόνησες απ’ την
πολλή χαρά σου
κι αμέσως γίνηκε καπνός στους μυρωμένους
ίσκιους.
Στο άγγιγμά σου χάθηκε το σπάνιο εκείνο
πλάσμα
και τώρα εσύ ξοπίσω του γυρεύεις το χαμό
σου...
Βλέπε
για το δάσος: http://blogs.sch.gr/gymlampe/files/2014/06/forest-source-of-inspiration.pdf
 |
| Μεγάλη οξιά δίπλα σε ρυάκι. |
 |
| Μικρός καταρράχτης στο Πιργιόν'. |
 |
| Πυκνό δάσος οξιάς. |
 |
| Ο κορμός γέρικης οξιάς. |
 |
| Τα πρόβατα τιου Γιώργου Κ. Τάσιου στο Μουρίκι. |
 |
| Ο πιστός φύλακας των προβάτων του Γ. Τάσιου. |
 |
| Οι χαρακτηριστικές "Δυο οξιές" |
 |
| Οξιά και βράχος. |
 |
| Οξιές. |
 |
Μερική άποψη του Γέρμα, Αριστερά στο βάθος
το θρυλικό βουνό Μουρίκι. (φωτο 25-8-2017) |
