Κέντρο Περιβάλλοντος Γέρμα: Φεβρουαρίου 2014

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Η ονομαστή «Βρύση {: πηγή } του Ντόβα» στον Γέρμα Καστοριάς.

Η "Βρύση του Ντόβα" στη ρίζα μιας οξιάς
(η οπή στο κέντρο του κάθετου βράχου).

Στα παλιά τα χρόνια κι έως το έτος 1965 περίπου, όλοι οι κάτοικοι του Γέρμα, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ήταν αγρότες και ασχολούνταν, κατά περίπτωση κι εποχή, με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την υλοτομία. Ένεκα τούτου βρίσκονταν κι εργάζονταν, καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, στα βουνά και τις εξοχές του χωριού, όπου καλλιεργούσαν τα μικρά κτήματα τους και βοσκούσαν τα λίγα πρόβατα που είχαν. Ευρισκόμενοι εκεί προμηθεύονταν το πόσιμο νερό τους από διάφορες βρύσες (: η ονομασία των πηγών στο γερμανιώτικο γλωσσικό ιδίωμα), που υπήρχαν σε όλες τις περιοχές του Γέρμα. Μία απ’ τις εν λόγω πηγές ήταν η ονομαστή «Βρύση του Ντόβα», της οποίας το γάργαρο νερό αναβρούσε και αναβράει μέχρι σήμερα κάτω απ’ τη ρίζα μιας γέρικης οξιάς, στην τοποθεσία «Πιργιόν» του όρους Μουρίκι (υψ. 1.703 μ.). Τη βρύση αυτή, ο γράφων δάσκαλος Γιώργος Αλεξίου την είχα επισκεφθεί αρκετές φορές κατά την παιδική κι εφηβική μου ηλικία, όταν έκοβα ξύλα μαζί με τον υλοτόμο πατέρα μου στο πυκνό δάσος οξιάς τής εκεί περιοχής. Την ίδια «Βρύση του Ντόβα» την επισκέφτηκα και την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014, την παρατήρησα επί αρκετή ώρα με νοσταλγία και συγκίνηση, ήπια το κρυστάλλινο νερό της κι έλαβα μερικές φωτογραφίες της. Οι φωτογραφίες αυτές συνοδεύουν το παρόν κείμενο.

Επίμετρο

Η πηγή του χωριού μου (ποίημα Γ. Βερίτη).

Την πηγή του χωριού μου με τα λούλουδα γύρω,

που σκορπούσανε πάντα το λεπτό τους το μύρο,

την πηγή του χωριού μου δεν την έχω ξεχάσει

κι ας μ’ ασπρίσαν τα τόσα χρόνια πούχουν περάσει.

…………………………………………………………………………

Στην πηγή του χωριού μου μενεξέδες ανθούσαν,

και στα δυο της πλατάνια τα πουλιά κελαηδούσαν.

Στα καθάρια νερά της τρέχαμ’ όλοι το δείλι

απ' τ’ αλώνια γυρνώντας με φρυγμένα τα χείλη…