Ένα υδροχαρές φυτό (πόα) στη μικρή λίμνη και στο ποταμάκι του Γέρμα Καστοριάς.

Ανθοφόρα κορυφή
 του παρουσιαζόμενου φυτού.

    Η ορεινή κοιλάδα, όπου βρίσκεται κτισμένος ο ερατεινός οικισμός του Γέρμα Καστοριάς, εμπεριέχει τη μικρή τεχνητή λίμνη της Γιάζιας, καθώς και πολλά ειδυλλιακά ρυάκια, τα οποία ενώνονται στην περιοχή “Καναβοτόπι” και σχηματίζουν ένα μικρό ποτάμι που εκβάλλει τα νερά του στον αείρροο Αλιάκμονα. Στις όχθες της εν λόγω λίμνης, του ποταμιού και των ρυακιών φύονται κι ευδοκιμούν πολλά υδροχαρή φυτά (πόες), στα οποία περιλαμβάνονται: ο αγριόδυοσμος, η σαπ(ου)νιά, το ρογκόζι, η “μπόσνα” και αρκετά άλλα ανώνυμα, μεταξύ των οποίων είναι και το θεματικό που παρουσιάζεται ακολούθως.

    Το παρουσιαζόμενο ανώνυμο υδροχαρές φυτό είναι πολυετές. Ο κύριος βλαστός του είναι όρθιος, λεπτός, αλλά και ισχυρός, και ξεπερνάει σε ύψος τα 2,5 μέτρα. Έχει φύλλα σχετικώς μεγάλα, στενόμακρα και με οδοντωτή περίμετρο. Τα άνθη του βγαίνουν πολλά μαζί καθ’ όλο το μήκος των βλαστών του, είναι δε πολύ παράξενα, αλλ’ όμως και όμορφα. Έκαστο άνθος του αποτελείται: α) από τη λοβόμορφη ανθοδόχη, που μοιάζει με ένα φουσκωμένο μακαρόνι (!) μήκους 15 – 20 εκατοστών και περιλαμβάνει την ωοθήκη, και β) από τα περιάνθια τμήματά του, δηλαδή από τα σέπαλα, τα ροδόχρωμα πέταλα και τους στήμονες, που βρίσκονται στην κορυφή της ανθοδόχης.

    Οι μικροσκοπικοί σπόροι του φυτού γεννώνται και αναπτύσσονται μέσα στην ωοθήκη της λοβόμορφης ανθοδόχης, ωριμάζουν δε κατά τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Όταν συμβεί αυτό η σωληνοειδής ανθοδόχη σχίζεται πολλαπλώς κατά μήκος, κυρτώνεται αρκετά κι εκσφενδονίζει στα πέριξ τα “χνουδωτά - πουπουλένια” σπορίδιά της.

    Το περιγραφόμενο υδροχαρές φυτό είναι λίαν αγαπητό στους φυσιολάτρες του Γέρμα, ιδίως σε όσους έχουν γεννηθεί πριν το έτος 1960. Οι Γερμανιώτες αυτοί επισκέπτονται τακτικά την πανέμορφη λίμνη και τα ποταμάκια του χωριού τους, βλέπουν εκεί και παρατηρούν με θαυμασμό (και) το εν λόγω φυτό και απολαμβάνουν την ιδιαίτερη ομορφιά του.

Γιώργος Τ. Αλεξίου

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Ποίημα Ζαχαρία Παπαντωνίου

Ω, πνοή, που σαν ήχων ποτάμι στα πεύκα,

σ’ ακούω και σε βλέπω να τρέμεις στη λεύκα,

σαλέματα ανήσυχα κι ανατριχίλα,

χαιρέτισμα θείο από φύλλα σε φύλλα.

Ω! νόημα σταλμένο απ’ του κόσμου τα βάθη,

ποια σκέψη, ποια γνώση ποτέ θα σε μάθει;

(«Θεία Δώρα»)

Αριστερά: Βλαστός με ανώριμες ανθοδόχες.
Δεξιά: βλαστός με ώριμες ανοιχτές ανθοδόχες.

Βλαστοί του θεματικού φυτού με άνθη και με ώριμες
ανοιχτές ανθοδόχες με τα πουπουλένια σπέρματα.

Βλαστοί του ανώνυμου φυτού
με ροδόχρωμα άνθη και ανώριμες ανθοδόχες.

Η ανατολική πλευρά της λίμνης του Γέρμα.
Μερική της άποψη.