Καλοκαιριάτικη περιδιάβαση στο βουνό Μουρίκι. Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015.

Το θρυλικό  βουνό Μουρίκι (υψ. 1.703 μ.), που “σκέπει” τον Γέρμα και τον ζωογονεί με τα νερά του, έχει πάμπολλες και καταπληκτικές φυσικές ομορφιές Τις ομορφιές αυτές τις γνωρίζουν καλώς αρκετοί μεσήλικες Γερμανιώτες, οι οποίοι ένεκα τούτου μεταβαίνουν συχνά στο αναφερόμενο βουνό και τις απολαμβάνουν. Ένας εξ αυτών μετέβη εκεί, στην ειδυλλιακή τοποθεσία του “Χαρούπα”, τη Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015, κατά τις ώρες που στον οικισμό του Γέρμα “έσκαζε ο τζίτζικας” από τον καύσωνα, εισήλθε και περπάτησε στο πυκνό δάσος της οξιάς, περιπλανήθηκε στα αλπικά λιβάδια με τις φτέρες, είδε και θαύμασε τα καλοκαιρινά αγριολούλουδα της περιοχής, άκουσε τους κρωγμούς των αετών και των όρνιων που φωλιάζουν στον τεράστιο βράχο που φέρει την ονομασία “Μαύρη Πέτρα“, ήπιε δροσερό νερό “μπούζι” από την φημισμένη “βρύση του Αμπάζ- Αγά” και τράβηξε τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το παρόν κείμενο.

Τα δέντρα. Ποίημα του Τόλη Νικηφόρου.

Εξόριστα παιδιά τ’ ουρανού

για την απόλυτη αθωότητά τους

χωρίς πίκρα κατάντικρυ στο γαλάζιο

ανοίγουν μεγάλα πράσινα μάτια

κι άλλες φορές κίτρινα ή κόκκινα

χορδές της μουσικής και της μοναξιάς τους.

………………………………………………

Τα δέντρα υμνούν το φως

ανάβοντας σιωπηλά το κάθε τους φύλλο

ψιθυρίζοντας ένα παιδικό τραγούδι

αγγίζοντας τη φουντωτή ουρά του ανέμου

φιλοξενώντας πουλιά κι αστέρια

έτσι μιλώντας για το απρόσιτο.

………………………………………………

Τα δέντρα

ένα ουράνιο τόξο που φύτρωσε στη γη

φωτίζουν γαλήνια την αιωνιότητα

για τον άνθρωπο.

Εpilobium angustifolium (?)

 "Παραφωνία" στο φυσικό κάλλος

Πανέμορφο αγριολούλουδο,
ενδημικό (;) του Μουρικιού.