Οι αγριοκερασιές στο “ρέμα της Κρανιάς” του Γέρμα Καστοριάς.

Ανθισμένη κερασιά και ώριμα κεράσια της
στο ρέμα της Κρανιάς.

Ο Γέρμας Καστοριάς βρίσκεται, ως γνωστόν, στο μέσον μιας ειδυλλιακής κοιλάδας, που διαθέτει θαλερούς λειμώνες και αείρροα ποταμάκια και ρέματα. Ένα απ' τα εν λόγω ρέματα, το βαθύτερο και ομορφότερο όλων, είναι της Κρανιάς, που βρίσκεται ανάμεσα στα ψηλά βουνά Σαρακίνα και Αμάραντο, και μάλιστα οριοθετεί τη σύγκλιση κι επαφή αυτών.

Η κεφαλή (αρχική πηγή) του ρέματος της Κρανιάς βρίσκεται στην τοποθεσία Κρέστα Κορησού, ενώ η απόληξή του στην περιοχή Κοκκινονέρι του Γέρμα. Η κοίτη του είναι βραχώδης με αλλεπάλληλους μικρούς καταρράκτες και οι όχθες του ψηλές και πολύ απότομες, καλυπτόμενες εξ ολοκλήρου από πυκνή βλάστηση διαφόρων φυλλοβόλων δέντρων και θάμνων. Τα πολυπληθέστερα από τα δέντρα αυτά είναι οι βελανιδιές, οι γάβροι, οι ιτιές, οι λεπτοκαρυές, οι θράψοι και οι αγριοκερασιές. Ειδικά οι αγριοκερασιές είναι αναρίθμητες, βρίσκονται δε μεμονωμένες ή κατά ομάδες σε πολλά σημεία της διαδρομής των νερών του ρέματος.

Ανθισμένη αγριοκερασιά
στην τοποθεσία Κρέστα Κορησού.

Οι φυσιολάτρες κάτοικοι της υπόψη περιοχής, που διέρχονται συχνά κι εποχούμενοι απ' την οδό Γέρμας – Κορησός, η οποία είναι κατασκευασμένη στην ανατολική όχθη του ρέματος της Κρανιάς, γνωρίζουν καλώς τις εκεί υπάρχουσες πάμπολλες αγριοκερασιές κι ένεκα τούτου, όταν αυτές ανθίζουν κατά την Άνοιξη στέκονται και θαυμάζουν την θεσπέσια ομορφιά τους, όταν δε ωριμάζουν τα κεράσια τους κατά τον μήνα Ιούνιο, τα συλλέγουν και τα γεύονται με απόλαυση.

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Ο καιρός των κερασιών Les temps de cherishes(Aπόσπασμα)

Την Κυριακή 28 Μαρτίου 1871

…Μέσα σε αυτήν την δεντροστοιχία του ονείρου θα βαδίσουμε μόνοι

Και θα ευχόμαστε ατέλειωτη να ναι

Αφού μόνο χάρη σε μας ωρίμασαν σήμερα τα κεράσια

Και το αηδόνι ξέρει το τραγούδι του να τραγουδάει πια

Αγαπώ τον καιρό που της κερασιάς το άνθος την καρδία τρυπά

Αυτός ο πόνος είναι κακός όπως η ωρίμανση του Μάη

Εγώ πάντα ξέρω πως την καρδιά μου θα πληγώσεις

Και όμως την αγάπη μου σου δίνω, είναι δική σου!

Πάλι τα κεράσια ωρίμασαν και στέκομαι μόνη μου εδώ

Και το αηδόνι το τραγούδι του δεν θα τελειώσει…

Jean Baptist Clément (1836 – 1903), Αφιερωμένο στον μεγάλο έρωτα, την Λουίζα.

Η κερασιά τολμηρό ποίημα του εμπειρίκου.http://tiestiousia.blogspot.com/2011/03/blog-post_19.html

Ευωδιαστά και κατακόκκινα αγριοκέρασα.

Οι αγριοκερασιές του Σελτσιώτη ανθισμένες
στο Κοκκινονέρι.  Στο βάθος διακρίνεται ο Γέρμας.

Ανθισμένες αγριοκερασιές.

Κλαδίσκος αγριοκερασιάς με ώριμα
αγριοκέρασα.

Αγριοκερασιά με τα κόκκινα κεράσια της.

Αγριοκερασιές ανθισμένες στο ρέμα
της Κρανιάς. Στο φόντο πλαγιά της Σαρακίνας.

Κλωνάρι αγριοκερασιάς με αγριοκέρασα.

Μικρούλα αγριοκερασιά ανθισμένη.

Ανθισμένες αγριοκερασιές στην περιοχή Κρέστα Κορησού.