Το μελισσοκομικό φυτό «Παλιούρι».

Ανθισμένη παλιουριά

  Το παλιούρι είναι ένας θάμνος πολύ αγκαθωτός, που φύεται σε αρκετές περιοχές του Νομού Καστοριάς. Λέγεται, ότι από τα κλαδιά του έφτιαξαν οι Εβραίοι το στεφάνι του Χριστού. Έχει λεπτά ωοειδή φύλλα, κίτρινα άνθη και καρπόν περιβαλλόμενον από κυματοειδές πτερύγιο. Έχει επίσης και ιδιαίτερη ομορφιά, για «τον έχοντα οφθαλμούς βλέπειν». Ανθίζει τον Ιούνιο- Ιούλιο. Οι μέλισσες το αγαπούν πολύ και παίρνουν απ’ τα άνθη του το γνωστό «Μέλι από παλιούρι», που έχει ανοιχτό χρώμα, έντονη και φίνα γεύση, και ακόμη πιο φίνα επίγευση.

α) Ο Πάλιουρας.

  Σύμφωνα με το μύθο, ο Πάλιουρας ήταν ένας εμποράκος, ο οποίος έπιανε απ’ το μανίκι τους διαβάτες που περνούσαν έξω απ’ το κατάστημά του, τους τραβούσε μέσα και τους πουλούσε με το ζόρι κάποιο προϊόν του. Ήταν δε και πολύ τσιγκούνης. Τα χρήματα που μάζευε τα κρεμούσε επάνω του σε αρμάθες και σε σακουλάκια. Όμως ο Θεός τον τιμώρησε για τη φιλοχρηματία του και τον έκανε φυτό, φορτωμένο με χρυσοκίτρινα άνθη και με καρπούς σαν λίρες, που ακόμη, όταν περνά κάποιος δίπλα του, τον αρπάζει με τα κυρτά αγκάθια του, σαν να θέλει να του πουλήσει κάτι» (Απ’ το Διαδίκτυο).

Παλιούρι με τους καρπούς του

 

β) Γιούργια στα παλιούρια (δημοτικό τραγούδι και χορός).

Θέλησα να κάνω γιούργια

στην ποδιά σου την καινούρια,

γιούργια - γιούργια στα παλιούρια.

………………………………………
Θα ορμήσω και θα σε πιάσω

και ας με δικάσουνε κι όλα ας τα χάσω,

γιούργια - γιούργια στα παλιούρια.

…………………………………………

 Μοιάζεις σαν τον ήλιο και σαν το φεγγάρι

λάμπει η ομορφάδα σου σα μαργαριτάρι,

γιούργια - γιούργια στα παλιούρια,

γιούργια - γιούργια στον ταμπλά με τα κουλούρια.

Ανθισμένοι κλαδίσκοι παλιουριάς και καρποί της