"Χαμένη Πατρίδα". Ποίημα Nicolas Cocaro

Το χιλιόχρονο πλατάνι
στη Μαυριώτισσα Καστοριάς.

Εισέβαλε η θλίψη βάρβαρα

στο τοπίο του χειμώνα

και τα πουλιά έψαχναν μάταια

να ξεχώσουν κάτι από τα χιόνια.

…………………………………

Η ασπρίλα θύμιζε θάνατο

απ’ τα τζάκια των ανθρώπων

δεν έβγαινε καπνός

κι ο ουρανός δεν έχει πια γαλάζιες αχτίδες.

…………………………………………....

Νοσταλγία για τη δική μας πατρίδα μάς περιζώνει.

 Αγαπημένη πατρίδα του ονείρου μας.

Αχ! Να σε βρούμε

για να μην πεθάνουμε ποτέ!...

Μετάφραση Βασίλη Βιτσαξή