Το όνειρο του χωρικού

Κοπάδι αιγών.

Κείμενο του Ζαχαρία Παπαντωνίου

Ένας χωρικός είδε στο όνειρό του ότι είχε μία γίδα. Την πήγαινε στο δάσος και την άφηνε να βόσκει. Μια μέρα που την άρμεγε, τι να δει; Η γίδα αντί για γάλα έβγαζε νερό. Το νερό γέμισε την καρδάρα, πλημμύρισε τον τόπο και κατέβηκε με ορμή στους κάμπους.

«Έλα, για όνομα του Κυρίου», είπε ο χωρικός την ώρα που πνιγόταν (όλα αυτά τα έβλεπε στον ύπνο του).

Όταν ξύπνησε, πήγε σε δυο συγχωριανούς του εκατό χρονών να του εξηγήσουν τ’ όνειρο.

Ο ένας γέρος τού είπε πως το νερό σημαίνει γάλα. Ο άλλος τού είπε πως θα έχει να κάμει με δικαστήρια.

Ποτίστρα αιγοπροβάτων.

«Οι γέροι παραγέρασαν», είπε, «ας πάω να δω τον ψάλτη, που διάβασε περισσότερα».

Πήγε στον αριστερό ψάλτη και του είπε τ’ όνειρο. Εκείνος έβαλε τα γυαλιά του, πήρε από το ράφι ένα μεγάλο βιβλίο, έναν ονειροκρίτη, κι αφού του τίναξε τη σκόνη, το άνοιξε και διάβασε δυνατά:

«Γίδα: Εάν ίδεις εις τον ύπνο σου γίδα, εάν μεν συμβαίνει και είναι μαύρη η γίδα και έχει τα κέρατα γυριστά, τούτο σημαίνει ότι θέλεις λάβει ογρήγορα γράμμα συστημένον από τους συγγενείς σου από την Αμερική».

Η γίδα ήταν τέτοια, ο χωριάτης όμως δεν είχε κανένα συγγενή στην Αμερική.

Ο ψάλτης έβαλε τα γυαλιά του στην άκρη της μύτης και διάβασε άλλη σελίδα:

«Νερόν: Εάν ίδεις νερόν και τρέχει από βρύσιν και το νερόν κάμνει βροντήν πολλήν εις το σταμνίον, τότε εις καβγάν θέλει εμπλέξεις. Εάν το νερόν τούτο τρέχει από αυλάκι...».

«Από γίδα!» φώναξε ο χωρικός, «τι λέει το βιβλίο άμα τρέχει νερό από γίδα;»

«Το βιβλίο», είπε ο ψάλτης, «δε λέει τίποτα σε τούτο το ζήτημα, αν και είναι χιλίων χρονών ονειροκρίτης, γραμμένος από τους σοφούς του κόσμου».

Ο χωρικός, όταν είδε πως και το βιβλίο δυσκολεύεται να εξηγήσει τ’ όνειρό του, φοβήθηκε πως μεγάλο κακό θα του γίνει.

Χείμαρρος κατά το Φθινόπωρο.

«Συμπέθερε!» του είπε τότε κάποιος άλλος χωρικός, «τι κάθεσαι και σκοτίζεσαι; Το πράμα είναι φανερό. Η γίδα τρώει το κλαρί. Το κλαρί κρατεί τα χώματα και τα χαλίκια στις ράχες. Άμα φαγωθεί το κλαρί, παίρνουν οι βροχές το χώμα και το χαλίκι και το πηγαίνουν στο χείμαρρο. Ο χείμαρρος φουσκώνει, κατεβαίνει στους κάμπους και καταστρέφει. Αν το κλαρί είναι στη θέση του, δε γίνεται τίποτα απ^’ αυτά. Να λοιπόν γιατί η γίδα βγάζει νεροποντή. Σωστά τα είδες στον ύπνο σου».

Τι σωστό που ήταν αυτό το όνειρο του φτωχού ανθρώπου! Ύστερ’ από τη φωτιά και το τσεκούρι, η γίδα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός που έχει το δάσος.

Ρίζες δέντρων δίπλα σε χείμαρρο.

Ποιμενικός σκύλος.

Ρυάκι σε δάσος οξυάς.