Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Φθινοπωρινές εκδρομές Γερμανιωτών στις εξοχές του χωριού τους. Σεπτέμβριος 2014.

Ο Γέρμας. 12 Σεπτεμβρίου 2014.
Το χωριό «Ο Γέρμας» Καστοριάς, είναι κτισμένο, ως γνωστόν, εντός μιας ειδυλλιακής κοιλάδας, που έχει άφθονα τρεχούμενα νερά και που διαθέτει πλούσια και ποικίλη χλωρίδα και πανίδα. Εκ του λόγου τούτου και κατ΄ ακολουθίαν, οι φυσικές ομορφιές τής γεωγραφικής περιοχής τού Γέρμα είναι πάμπολλες και μαγευτικές, και μάλιστα καθ΄ όλες τις εποχές του έτους.
Ειδικώς κατά την εποχή του Φθινοπώρου οι εξοχές του Γέρμα είναι “στολισμένες” με άπειρα ντελικάτα αγριολούλουδα και “φορτωμένες” με μυρωδάτα φρούτα του δάσους, όπως π.χ. Κράνα, μύρτιλλα, βατσινόμουρα, σούρβα κ.ά. Οι ομορφιές αυτές και τα καλούδια των υπόψη εξοχών τις καθιστούν ιδιαίτερα ελκυστικές στους φυσιολάτρες του Γέρμα, οι οποίοι κατόπιν κι ένεκα τούτου τις επισκέπτονται συχνά.
Κρανιά με ώριμα κράνα
στην τοποθεσία "Αμπέλι του Αχιλλέα".
Δύο – τρεις τέτοιες επισκέψεις πραγματοποίησαν (κι) εφέτος (2014) κατά το πρώτο 15νθήμερο του Σεπτεμβρίου μερικοί “νεοσυνταξιούχοι” Γερμανιώτες. Οι συμπατριώτες μας αυτοί μετέβησαν στις ερατεινές περιοχές “Αμπέλια” και “Χάβος”, είδαν και χάρηκαν τις άνθινες ομορφιές τους, γεύτηκαν τα φθινοπωρινά φρούτα των θάμνων και των δέντρων τους κι έλαβαν τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το παρόν κείμενο.
Γιώργος Τ. Αλεξίου

ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Φθινοπωρινή Προσευχή
(Ποίημα Μαρίας Πολυδούρη)

Όταν η σιγαλιά πλατιά θ' απλώσει
στον κήπο μου τη νύχτα, βροχερό
το σύννεφο τον ουρανό θα στρώσει
σε μαύρο θόλο πάνω του ιερό.
……………………………………
Θα γύρουνε στο μυστικό σκοτάδι
τα δέντρα, οι θάμνοι, αργά την κεφαλή
κι ευλαβικά θα ψάλλουν έτσι ομάδι
τη θλιβερή στερνή τους προσευχή!
………………………………….
Έλα και μεις μαζί την προσευχή μας
στερνή φορά να πούμε. Θ’ ακουστεί
στη σιγαλιά παθιάρικη η φωνή μας,
θ' αντιλαλήσει ο θόλος θα σπαστεί,
……………………………………..
το σύννεφο θα κλαίει, θα κλαίμε αντάμα,
θ' ακολουθάει των δέντρων ο ψαλμός
λυπητερός το σιγαλό μας κλάμα
και θα πυκνώνει η σκοτεινιά χαμός.
……………………………………..
Ούτε απ' αστέρι λάμψη δε θα πέσει,
της Μοίρας δε θα δούμε τη μορφή
κι ενώ τα χέρια χώρια θα μας δέσει,
τα χείλη μας θα λεν την προσευχή.

Το αγριολούλουδο Κολχικό
ανάμεσα σε πεσμένα σούρβα .

Σούρβα επάνω στο μητρικό δέντρο.

Δέντρο σουρβιάς στο Αμπέλι του Αγγελή.

Σούρβα κίτρινης ποικιλίας.

Κατακόκκινα κράνα.

Ο Γιώργος Αλεξίου
μπροστά σε κορμό σουρβιάς του Αγγελή


Φθινοπωρινά αγριολούλουδα.


Ο Γέρμας πίσω από τις βελανιδιές, στο βάθος.

Βαθυκόκκινα κράνα.


Κόμη καρποφορούσας σουρβιάς στον Χάβο.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου